چقدر دوست داشتم یک نفر از من می پرسید چرا نگاه هایت آنقدر غمگین است؟
چرا لبخندهایت آنقدر تلخ و بیرنگ است؟
اما افسوس که هیچ کس نبود ...همیشه من بودم و من و تنهایی پر از خاطره ...
آری! با تو هستم با تویی که از کنارم گذشتی و حتی یک بار هم نپرسیدی
چرا؟؟؟
MAN O ARTIM
نظرات شما عزیزان: